Recensies

“Warme en prachtige voorstelling”
Zondag 18 februari in Antwerpen naar een warme en prachtige voorstelling over de meester Toon Hermans geweest. Gemaakt door zijn oud-manager Herman Van Hove en zangeres Lissa Meyvis!

Jochem Myjer

“Eervolle hommage aan Toon Hermans”
In alle verhalen laat Herman Van Hove zijn bewondering voor Toon Hermans blijken. Hij uit zich beheerst, zonder opsmuk. De ‘gelukzalige weemoed’ zoals de tot op hoge leeftijd ambitieuze Hermans ervoer, weet Van Hove prachtig over te brengen. Toch wordt het geen verheerlijking van de Limburger. De moeilijke kanten van de cabaretier verbloemt Van Hove niet, zoals zijn perfectionisme en onredelijkheid. Tussen de verhalen van Herman Van Hove door zingt de Vlaamse zangeres Lissa Meyvis de mooiste liedjes van Toon Hermans. Als eerste brengt ze ‘Wil jij mijn vriendje zijn’. De zangeres doet dat met een prachtige heldere stem, ingetogen en onbevangen. Het is knap hoe ze ‘Wo is de sjnee’ in Limburgs dialect zingt. Ontroerend is het lied ‘Lente me’, dat Hermans na het overlijden van zijn geliefde Rietje niet zonder tranen in zijn ogen kon zingen. Lissa Meyvis’ vertolking van Hermans’ repertoire is verfrissend en vernieuwend. Het strekt haar tot eer dat ze geen poging doet Hermans te imiteren. Haar interpretatie is daarom een eervolle hommage. Meyvis wordt begeleid door vier muzikanten onder leiding van multitalent Pol Vanfleteren. Naast zijn levendige pianospel, laat hij zich ook horen op blaasinstrumenten en keyboards.

★★★★☆

 Hilda Knol, Steenwijker Courant

“Een voorstelling vervuld van liefde”
Op zondag 29 oktober 2017 was de Nederlandse première van In de schaduw van Toon Hermans, een eerbetoon aan Toon Hermans in Theater de Veste in Delft en MusicalNieuws was daarbij aanwezig.
Herman Van Hove vertelt met warme stem over de samenwerking met Toon Hermans en het wordt niet alleen een verheerlijking, hij meldt ook hoe Toon hard en onredelijk kon zijn, maar ook deze kant wordt met warmte verteld.
Deze hommage wordt regelmatig onderbroken door bekende liedjes van Toon Hermans gezongen door Lissa Meyvis, met haar prachtige kraakzuivere fragiele stem, een bijzonder mooie verschijning in haar prachtige jurk. Ze ze zingt de liedjes ingetogen, maar zo mooi. Ze word begeleid door een fantastisch spelende band die mooie arrangementen heeft gemaakt bij de liedjes. Meyvis zingt de liedjes zoals Toon ze nooit zelf had kunnen zingen, ontroerend mooi.Het is een warme voorstelling, door de boeiende verteller, door de prachtige stem van Lissa en door de mooie teksten van Toon die er voor zorgen dat we we allemaal vervuld van hoe belangrijk de liefde is de zaal verlaten.

MusicalNieuws

“Lissa ontroert met liedjes van Toon”
Kippenvel van ontroering als de Vlaamse sopraan Lissa Meyvis in prachtig Limburgs dialect Wo is de snjee van Toon Hermans zingt. Oké, enig chauvinisme is ons even niet vreemd, maar haar mooie ingetogen versie is wel één van de hoogtepunten op het album Lieverd, live opgenomen tijdens de voorstelling In de schaduw van Toon Hermans in de Arenbergschouwburg (Antwerpen) en Carré (Amsterdam). Met haar zonnige stem neemt ze de mooiste luisterliedjes van de Sittardse komiek onder handen. En dat op een zeer geslaagde manier, zoals het melancholie Café Biljart. Haar kraakheldere stem geeft een nieuwe dimensie aan Lente me, misschien wel het mooiste lied van Toon. En de meester ziet vanuit de hemel dat het goed is.
★★★★☆
Peter van de Berg
Dagblad De Limburger/Limburgs Dagblad

“Mooi in al z’n eenvoud”
‘Hoor ik die piano spelen, elke avond weer. Leg ik alle sores van de wereld naast me neer. Ik bouw mijn eigen wereld op van acht tot elf, mevrouw. Waar het gras nog groen is en de hemel blauw.’
Toon Hermans zong dit in zijn liedje Hemelblauw. En dat is precies ook wat de Vlaamse zangeres Lissa Meyvis doet op haar cd Lieverd. Ze schildert middels zeventien liedjes van diezelfde Toon Hermans een zonnige wereld vol melancholie, liefde en een onstuitbaar optimisme.
De cd vloeide voort uit de theatervoorstelling In de schaduw van Toon Hermans die Meyvis samen met Herman Van Hove, de vriend en ex-manager van de volkskomiek, speelde. Hij werd live opgenomen in de Arenbergschouwburg in Antwerpen onder begeleiding van de negenkoppige band van Pol Vanfleteren.
De klassiek geschoolde Meyvis laat zich nergens verleiden tot grote uithalen of bombast. Ze laat de liedjes tintelfris knisperen met haar heldere stem. In al hun eenvoud komen te teksten tot hun volle recht. Er staan veel bekende liedjes op, waaronder het ontroerend liefdesliedje Lieverd (muzikaal ondersteund door Toots Thielemans op mijn mondharmonica), Lente me en Vierentwintig rozen, maar ook het minder bekende in dialect gezongen Wo is de sjnee.
In deze soms donkere tijden is de cd Lieverd een aangenaam muzikaal lichtpuntje.
★★★★☆
Esther Kleuver
De Telegraaf

Als de liefde niet bestond zou Lissa er niet zijn,
en wie zou dan zo een mooi liedje zingen.
Als de liefde niet bestond is mijn favoriete song.
Ciao Lieverd.
Rocco Granata

“Stuur hem naar de Koning van België.”
Lieve, lieve Lissa,
Wat een fantastische, ongelooflijke, geweldige en emotionele prestatie heb je met deze CD geleverd. Ben er diep van onder de indruk. Heb de CD met volle aandacht beluisterd en van het begin tot het einde er van genoten. Alles van deze CD klopt. Prachtige zuivere stem met optimale uitspraak, geweldige, zeer bijzondere arrangementen uitgevoerd door superieure musici, perfecte registratie en een optimale productie. Daarbij ziet het er fantastisch uit. Heel veel succes ermee en stuur hem naar de Koning van België. Die moet weten wat voor fantastische onderdanen hij heeft.
Heel veel liefs en groeten,
Benny Ludemann
Gitarist Toon Hermans

“Prachtige versies van het répertoire van Toon”
Lieve Lissa, wat ik in Antwerpen al zag en hoorde, heb je met je cd bevestigd: prachtige versies van het répertoire van Toon met een heel eigen en zéér muzikale vertolking.
Paul van Vliet

“De essentie is een prachtige zangeres en prachtige muzikanten”
Ik heb goed naar Lieverd geluisterd: schoon plaat nondeboere! Ik vind het super dat jullie niet voor een studioproductie gekozen hebben, want in deze tijd van teveel mogelijkheden en verplichte hipness leidt dat vaak de aandacht af van de essentie. Die essentie is: een prachtzangeres en prachtige muzikanten die het klassevol live doen. En Toots is dan de mooie uitzondering die de regel bevestigt, trouwens vanuit de hemel spelen dat is ook live… Kortom: heel veel respect!
Bart Peeters

“Een verpletterend goede, mooie, ontroerende voorstelling”
Op donderdag 19 januari zagen we een verpletterend goede, mooie en ontroerende voorstelling over Toon Hermans, met de liedjes van Toon gezongen door Lissa Meyvis (geflankeerd door een geweldig (jazz)orkest o.l.v. Pol Vanfleteren) en verhalen over Toon door zijn manager Herman Van Hove. Lissa zong zo goed als een zangeres Toon kan zingen, beter kan niet, zo geweldig deed ze het (er verschijnt zelfs een live cd van deze voorstelling). Hermans verhalen over en met Toon waren adembenemend, grappig, spannend, en leerden ons Toon – buiten zijn liedjes, conferences, poëzie, grappen – van nog meerdere zijden kennen, als brombeer, als perfectionist, als sportliefhebber, als geweldig schilder, als neuroot, als vrouwenliefhebber, als hondstrouwe vriend, als ijdeltuit, als uiterst gulle en vrijgevige mens, als levensgenieter, als dwarsligger (als het moest), als een echte allround kunstenaar, kortom als een geweldig mens! De voorstelling stak uiterst goed in elkaar engaf ons toch de indruk zo dicht bij de kunstenaar Toon Hermans te komen als nog mogelijk is. Nadat we enkele weken geleden al het mooie ‘Toon-stadje’ Sittard bezochten, was dit alweer een grote ‘Toon-voltreffer’. Toon zou vorig jaar 100 geworden zijn – dit was in elk geval het beste eerbetoon dat een artiest van zijn kaliber zich kan wensen! Hulde aan Herman Van Hove, aan Lissa Meyvis, aan de muzikanten, en de hele productieploeg. Zeldzaam mooi vakwerk was dit!
Marc Vos, Het Belang van Limburg

“Breekbare pracht”
Lissa was één van de artiesten die acte de présence gaf tijdens het 100 jaar Toon Hermans dat op oudejaarsavond werd uitgezonden. De Vlaamse nachtegaal ving de essentie van de schuchtere Limburger in haar uitvoering van het klassieke, lieve en vroege liefdesliedje Lieverd. Maar de veelzijdige artieste wist ook raad met Lente me, wat ze al dan niet terecht bestempelde als Toons’ Ne me quitte pas, vrij naar die andere muzikale pionier van het lage landen chanson: Jacques Brel.
Jef Willemsen, Televizier

“Een glimp van het paradijs van Toon Hermans”
Theater kan een droom zijn. Als de toeschouwer de weg naar het paradijs wordt gewezen. ‘Kijk maar, daar ga je links af en dan zie je het al liggen.’ Toon is zijn hele leven op zoek geweest naar het verloren paradijs. En hoe zou het er dan uit moeten zien? De voorstelling van Herman, Lissa & Pol laat er een glimp van zien. Op de vleugels van Toon. In de schaduw van Toon Hermans is een prachtig, intiem verhaal over de meester. Hemels gezongen door Lissa.
Ronald Klamer, programmator Koninklijk Theater Carré Amsterdam

“De theatermagie van Toon Hermans werkte als nooit tevoren”
Onvergetelijke middag gehad in Theater Carré. Herman Van Hove las mooi ingetogen, maar beeldend zijn herinneringen voor aan Toon Hermans en Lissa Meyvis zong er zijn late mooiste liedjes bij. Met een begeleidende combo, waarin ook Toots Thielemans even ‘meespeelde’ ontstond een ontroerende hommage, een show over Toon. Een paar goed gekozen beelden van Toon maakten dat die middag heel veel zakdoekjes kostte. Zijn theatermagie werkte als nooit tevoren. In de foyer hing een affiche uit 1963: Toon Hermans, verwacht. In dat theater moest hij toen nog zijn geschiedenis schrijven.
Hans Visser, journalist

“Tranen van verrukking en ontroering”
Ik heb vandaag een voorstelling gezien waarbij de tranen van verrukking en ontroering over mijn wangen stroomden. Het was een formidabele belevenis: In de Schaduw van Toon Hermans van Herman Van Hove, Lissa Meyvis, het kwartet Pol Vanfleteren met als gast Benny Ludemann in Koninklijk Theater Carré. Als u iets heel bijzonders wilt meemaken dan moet u gaan kijken. Google In de Schaduw van Toon Hermans. Er is een behoorlijke speellijst vooral in Belgie maar ook in Zuid-Nederland. En ach, Antwerpen is toch ook maar een stukkie. Toon Hermans was een zeer bijzonder mens en een geweldig artiest. Ja dat wisten we al maar deze voorstelling laat het allemaal zien en horen. Gaan!
Kick van der Veer, Andermans Veren, AvroTros

“Een geslaagde ode, die niet probeert Toon Hermans te imiteren, maar die zijn leven en werk viert’
In de schaduw van Toon Hermans is een eervolle hommage aan Toon Hermans (1916-2000), geïnitieerd door zijn voormalig manager Herman Van Hove. Samen met zangeres Lissa Meyvis bedacht hij dit avondvullend eerbetoon aan zijn jeugdheld. Van Hove tekende zijn herinneringen aan de laatste negen jaar van Hermans’ leven, dat hij van dichtbij mee heeft mogen maken, in een aanstekelijke vertelling op. Beheerst, steeds vanuit zijn stoel, zonder enige opsmuk, hooguit met – nog steeds – oeverloze bewondering voor de cabareticoon. Maar niet uitsluitend verheerlijking, ook de zakelijke, harde en onredelijke kant van de conferencier – bijvoorbeeld zijn meedogenloze karakter tijdens soundchecks vooraf – passeren de revue. Maar steeds vol warmte verteld. Van Hove’s verhaal wordt geregeld onderbroken door bekende liedjes van Hermans, en daarin overstijgt deze hommage zichzelf. De kraakzuivere adaptaties van de jonge Meyvis, met haar prachtige volle stemgeluid, zijn zonder uitzondering fenomenaal: ingetogen maar onbevangen trekt ze Hermans’ poëtische eenvoud trefzeker naar zich toe. Wat een ontdekking, deze jonge en nagenoeg onbekende Vlaamse vrouw. Ze wordt bovendien geholpen door een subliem spelende band, onder leiding van Pol Vanfleteren, die prachtige, theatrale arrangementen schreef. In de schaduw van Toon Hermans is een geslaagde ode, die niet probeert Hermans te imiteren, maar die zijn leven en werk viert. Theater Carré, 23 oktober 2016
Sander Janssens, Theaterkrant

“Toon Hermans schitterde weer in zijn Carré”
Wat een geweldige middag in Carré hebben jullie ons gegeven. Het was waarlijk gedenkwaardig. Toon Hermans schitterde weer in ‘zijn’ Carré. Dankzij de woorden en zinnen, zo mooi, bescheiden maar toch ook raak en met bravoure gekozen. Dankzij de prachtige zang van Lissa die datzelfde heeft. Zo bescheiden maar ook zo trefzeker en vrij dat het grenst aan brutaal maar dat nooit is). Je hebt mij diep geraakt.
Peter Blom, regisseur

“Ik zat op een avond in Antwerpen ademloos te luisteren”
Dit jaar herdenken wij dat Toon Hermans 100 jaar geleden werd geboren.
Zijn vroegere manager, Herman van Hove, heeft om de grote man te eren een programma samengesteld met zijn mooiste liedjes. Zelf zit Herman rechts op het toneel in een fraaie leunstoel en leidt hij ons als verteller door het artistieke leven van Toon. De klassiek geschoolde zangeres Lissa Meyvis zingt zijn liedjes met onverwacht groot talent en in een interpretatie die de liedjes van Toon een nieuwe dimensie geven. Ik zat op een avond in Antwerpen ademloos te luisteren, ontroerd en verrast door de kracht van het tijdloze repertoire van de Grote Eén en het vakmanschap van alle vertolkers. Herman van Hove en Lissa Meyvis hebben voor het publiek iets heel moois in de aanbieding.
Paul van Vliet

“Niemand die Lieverd zo lief vertolkt als Lissa”
De mooiste ontdekking van dit herdenkingsjaar is Lissa Meyvis, een klassiek geschoolde zangeres die met Herman Van Hove (vriend en manager van Toon Hermans) eerder al een mooie avondvullende show opzette met liedjes en verhalen. Niemand die ‘Lieverd’ zo lief vertolkt als zij. In ‘Als de zon schijnt’ kreeg ze op Nekka het gezelschap van de acteur Bert Verbeke, die strak in het pak voluit zijn rol als entertainer speelde, met een flair die nog maar weinigen durven op te brengen. Prachtig bigband-arrangement ook voor dat nummer, getekend Pol Vanfleteren, die voor deze gelegenheid een tienkoppig orkest samenstelde dat de muziek van Hermans niet alleen alle eer aandeed, maar nog meer kleur en reliëf gaf.
Karel Michiels, De Standaard

“De mooiste stem van de avond”
Uiteraard werd de NekkaNacht afgesloten met ’24 Rozen’. Bart Peeters en Lissa Meyvis (echt wel dé mooiste stem van deze avond) lieten de zaal en alle artiesten nog één keer meezingen.
Wim Wilri, De Morgen

“Wanneer Benny Ludemann Lissa begeleidt, vallen monden open”
Lissa Meyvis zingt een handvol van Hermans nummers. De voor het grote publiek minder bekende zangeres toert al een seizoen met een muzikale hommage aan Toon, samen met Toons manager en vriend Herman van Hove. Wanneer Benny Ludeman – een kwarteeuw Toons vaste gitarist – Lissa begeleidt, vallen monden open.
Stefan Laenen, Gazet van Antwerpen

“Zonnig en hemels gezongen”
Zelden op een scène zo’n zuiver gepenseeld  portret gezien als deze frisse aquarel over Toon Hermans. Verhalen en anekdotes uit de allereerste hand op aanstekelijke manier door Herman Van Hove verteld, liedjes en muziek van de meester zelve door Lissa zonnig en hemels gezongen en begeleid door het topensemble van Pol Vanfleteren. Ik meen Toon Hermans nu beter te kennen dan wanneer ik hem in ’t echt ontmoet zou hebben!
Warre Borgmans

“Een engelachtige verschijning”
En wat te zeggen van Lissa, een frisse, engelachtige verschijning met een stem zo fijn en breekbaar als kristal? Ze blaast de liedjes van Hermans nieuw, jong leven in, een reflectie van de onschuld en de vrolijkheid die de meester zelf zo hoog in het vaandel voerde, toch op het podium. Maar ook van de liefde en de ontroering die hem dreven, wars van elk cynisme of intellectualisme. ’24 rozen’ wordt op verzoek zacht meegezongen maar het is wachten tot het laatste bisnummer voor Lissa ‘Als de liefde niet bestond’ inzet, een prachtig lied vol wanhopige metaforen. Toon Hermans op zijn best.
Karel Michiels, De Standaard

“De wisselwerking tussen vertelling en muziek is hartveroverend”
Dat Herman Van Hove een rasverteller is wist ik al lang, maar hij blijkt het ook te zijn op een theaterpodium! Herman was de vriend en laatste manager van Toon Hermans, die in zijn 75-plus jaren nog steeds gigantisch succesvol was. Herman’s portret van Hermans is authentiek, onthullend, grappig en emotioneel tegelijk, waardoor ik denk: dat lukt alleen een bevoorrechte ooggetuige. Voor de liedjes zet Van Hove een geheim wapen in: de piepjonge, frisse zangeres Lissa geeft het zorgvuldig geselecteerde Toon-repertoire een nieuwe invalshoek, de wisselwerking tussen vertelling en muziek is hartveroverend. Het orkest onder leiding van Pol Vanfleteren staat als een huis, dat hoort zo bij een eerbetoon
aan één van de grootste entertainers van de twintigste eeuw. Toon Hermans geloofde in de hemel (niet in de rijstpap, maar laat dat een detail zijn), je voelde hem goedkeurend glimlachen tijdens de voorstelling…
Bart Peeters

“Getoond zoals hij was”
Vanop een zetel op het podium ontpopt Herman Van Hove zich tot een rasverteller die grappige, aandoenlijke en typerende anekdotes over Toon Hermans aanreenrijgt, overgoten met een sausje van ingehouden humor en bewondering. Zo krijgt het publiek een beeld van de mens, zijn talenten én zijn kleine kantjes, zonder dat aan het respect voor de artiest wordt geraaakt.
Nog een revelatie is zangeres Lissa Meyvis, die tussen Van Hoves herinneringen door voor muzikale intermezzi zorgt met liedjes van Hermans. Een prachtige stem, gekoppeld aan een prima voordracht en het allesbehalve willen imiteren van de originele versie, en je krijgt een verrassende kijk op het toch wel indrukwekkende oeuvre van de cabaretier. Meyvis heeft een klassiek geschoolde stem, maar slaagt er perfect in die technieken te vertalen naar een lichter repertoire.
Dit is een aparte biografie van Toon Hermans in theater- in plaats van boekvorm, waarbij Van Hove ook steeds een laagje zelfspot over zijn verhalen legt. Het is alsof hij wel om zichtzelf moet lachen, zoals hij steeds weer meeging in het soms vergaande, veeleisende perfectionisme van Toon Hermans. Wellicht is het dat wat dit verhaal zo geloofwaardig maakt.
Wietske Vos, De Morgen

“Ik kreeg een geweldige heimwee naar die jaren met Toon”
Beste Herman, je bent helemaal geen copywriter, je bent ook geen schrijver, je bent een theatermaker! Wat een prachtige voorstelling heb je ons bereid en wat een prachtig talent had je bij je. Je speelde de Belgische kaart, je zette jezelf neer als een underdog, maakte jezelf tot een kleine Vlaamse sukkelaar omringd door reuzen zoals Tony Bennett, Toots en Toon. Maar zo was het helemaal niet, je bent geen kleine man, Toon zag dat scherp, je bent een Vlaamse reus en daar bedoel ik geen konijn mee met lange oren.
Wat een heerlijk theater om in te spelen, wat een intimiteit wist je te scheppen, wat goed dat het repertoire alleen uit de laatste periode gekozen was, wat was het orkest goed – dat verwerken van de solo van Toots was briljant gedaan – geluid, licht, alles goed en dan dat wonder van dat lieve stemmetje van Lissa, iemand die niet een groot talent ging staan uithangen maar zich helemaal dienstbaar maakte aan het repertoire van Toon, onze gezamenlijke vriend.
Jouw verhalen over gebeurtenissen waarvan ik gedeeltelijk ooggetuige ben geweest, riepen de sfeer en de geest van Toon perfect op en ik kreeg een geweldig heimwee naar die jaren.
Dank, heel hartelijk dank daarvoor.
Jacques Klöters
Biograaf Toon Hermans
Presentator De Sandwich AvroTros

“Een bad in het parfum van tederheid en liefde”
Lissa Meyvis heeft een heldere stem en een stijlvolle présence. Ze weet dat ze loepzuiver kan zingen en mooi is, maar is wijs genoeg om met geen van beide te pronken. Ze treedt op, in het geval van In de schaduw van Toon Hermans, met hoge hakken, maar ze loopt er niet naast. Elle mange pas une tartine avec un couteau et une fourchette.
Lissa, want dat is haar artiestennaam, heeft daarenboven een derde kwaliteit. Toots Thielemans had het al door. Hij zag en hoorde haar zingen en zei: ‘Dat meisje heeft een goede timing.’ Geef Lissa Mozart, Bernstein, Sinatra, Schubert, Cohen en ze weet hun liederen niet te imiteren, maar er een eigen toets aan te geven. Een toets die vanuit een hart- en zielsgevoel de juiste balans vindt, en van de eerste tot de laatste noot behoudt. Per lied en bij elke voorstelling.
Herman en Lissa samen maken het programma. Zij zingt de liedjes van Toon Hermans uit zijn laatste show, op een uitzondering na naar het einde toe; hij vertelt tussendoor anekdotes en belevenissen uit de samenwerking met Toon. Lissa’s liedjes en Van Hove’s teksten zijn de goede naald en het juiste garen. Het stiksel is dan ook geen band- maar vakwerk. Fait à la main dans l’atelier du couturier. Een hand met zes vingers overigens, want vier ervan zijn de muzikanten, het bandje van Pol Vanfleteren. Polydactylie wordt bestempeld als een aangeboren afwijking. In het geval van dit programma is het een meevaller. Wederzijds respect tussen muzikanten en zangeres spat de zaal in.
In de schaduw van Toon Hermans is een bad in het parfum van de tederheid en de liefde. Het brengt zelfs oudere koppels weer aan het kussen, zoals dat gebeurt bij het voor het eerst aanschouwen van een pasgeboren kleinkind.
Guido Lauwaert, Knack Focus

“Na de voorstelling lijkt het alsof je Toon Hermans kent, alsof hij je vriend had kunnen zijn.”
De show brengt boeiende verhalen over een begenadigd artiest, maar ook een moeilijk mens en een perfectionist. Misschien ook iemand die de schijnwerpers niet kon missen en op zijn 80ste nog op tournee ging. ‘Eigenlijk wil ik alleen nog maar liedjes zingen. Maar dat kan niet. De mensen willen dat ik ze aan het lachen breng’ zei Hermans aan Van Hove.
Een selectie van die liedjes worden in de show, die vorige week halt hield in Antwerpen en de komende maanden door Vlaanderen toert, doorleefd vertolkt door zangeres Lissa Meyvis. Ze wordt begeleid door het kwartet van Pol Vanfleteren.
Hoe moet je de liedjes van Hermans na al die jaren beoordelen? Hip zijn ze natuurlijk niet. Ze gaan over de liefde en het alledaagse leven. Een cynicus zou er zijn neus voor ophalen. Maar ze tonen veel waarachtigheid. Dat geldt voor de hele voorstelling. Na afloop heb je het gevoel dat je Toon Hermans kent. Mee rnog, dat hij je vriend had kunnen zijn.
Koen Van Boxem, De Tijd

“Een van de beste voorstellingen van het seizoen”
De engelachtige stem van Lissa en het hartverwarmende vertelritme van Herman Van Hove maken In de schaduw van Toon Hermans tot één van de beste voorstellingen van het seizoen.
Peter Briers, Gazet van Antwerpen

“We gingen weer verliefd naar huis”
Herman’s verhaal nam me mee als een sprookje voor volwassenen. Het is een verhaal over vriendschap en vertrouwen, zo eentje dat je niet zou kunnen verzinnen. Zo schoon door de eenvoud en oprechtheid van de woorden. Zoals Youp van het Hek destijds zei over de voorstellingen van Toon: We gingen weer verliefd naar huis.
Anja Daems, Radio 2